مقایسه کاندوم تاخیری و اسپری تاخیری

یکی از اصلیترین معضلهایی که بسیاری از زوجین با آن درگیر هستند زودانزالی در مردها است. این مشکل بیشتر از چیزی که ممکن است تصور شود فراگیر است. مثلا یک تحقیق نشان داد که یک نفر از هر سه نفر این مشکل را تجربه میکنند. به همین دلیل شرکتها دست به کار شدند و شروع به توزیع محصولاتی برای پیشگیری از این موضوع کردند. در ابتدا خود کاندومها به دلیل پوشش محافظتی بودنشان باعث تحریک کمتر مردها میشدند و در نتیجه تا حدی به افراد زودانزال کمک میکردند، اما بعدها استفاده از اسپری بیحسکننده نیز رواج یافت. این شد که تعدادی از شرکتها شروع به تولید کاندومهایی کردند که در لایهی داخلی خود مواد بیحسکننده میگذاشتند. اما هرکدام از اینها چه تاثیری دارند و استفاده از کدام آنها بهتر است؟ این موارد برای چه افرادی مناسبتر هستند؟
در مورد استفاده از روشهای ایجاد تاخیر در انزال، ابتدا باید به دلایل خود زودانزالی مراجعه کرد. افسردگی، کم بودن سروتونین، استرس، احساس گناه، انتظارات نابهجا از عملکرد جنسی، سابقهی سرکوب جنسی، عدم اعتماد به نفس و مشکلات رابطهای میتوانند منجر به انزال زودرس شوند. در نتیجه حتی اگر از هرکدام از این محصولات استفاده میشود بهتر است که با تمرین ذهن حین انجام اعمال جنسی مشکل را از ریشه و در ناخودآگاه حل کرد. اما شاید دلیل استفاده از این محصولات زودانزالی نباشد. شاید صرفا کسی بخواهد با طولانیتر کردن زمان معاشقه زوجهی خود را خشنود کند یا دلایل دیگری برای استفاده از آن داشته باشد. در این موارد ممکن است انتخاب کار دشوارتری به نظر برسد. اما مسئلهای که وجود دارد این است که هرکدام از این محصولات کاربرد به خصوصی دارند که بنا به شرایط استفادهشان آنها را توضیح میدهیم.
نکتهای که در مورد کاندومها وجود دارد این است که در وهلهی اول مجبور به پوشیدنشان باشید یا نه. به این معنی که عدهای از افراد به دلیل جلوگیری از بیماریهای مقاربتی به هر حال از آن استفاده میکنند. دلایل دیگری نیز میتواند برای استفاده از کاندوم وجود داشته باشد. برای مثال عدهای از آن استفاده میکنند تا به منظور سکس مقعدی چندان مجبور به تمیزکاری نشوند. عدهای نیز برای جلوگیری از بارداری ناخواسته از آن استفاده میکنند. در صورتی که کسی در یکی از این دستهها باشد، انتخاب مشخص است. بعضی از کاندومها عمل تاخیر را با استفاده از ویژگیهای فیزیکی مانند دوبرابر کردن ضخامت انجام میدهند که از روشهای اولیهی شرکتها به این منظور بوده است. دستهای دیگر که جدیدتر نیز هستند از موادی مانند بنزوکائین یا لیدوکائین در سطوح درونی کاندوم استفاده میکنند تا با بیحس کردن آلت مدت زمان رابطهی جنسی را افزایش دهند.
البته این که کسی به خواستهی خود بخواهد به هرحال از کاندوم استفاده کند به این معنی نیست که استفاده از کاندوم تاخیری بهتر از استفاده از اسپری تاخیری است. هرکدام از این دو مزایا و معایب خود را دارند. یکی از نکاتی که مستقیما مطرح است مسئلهی دقت و حیطهی مورد استفاده است. نکتهی مثبت در مورد اسپری این است که برخلاف کاندوم تمام آلت را بیحس و ژولیده نمیکند. مثلا میتوان آن را تنها روی بخشی از آلت انجام داد. ترجیحا این بخش اگر در نقاطی باشد که تحریکپذیری بیشتر است، مانند لگام، میتواند بسیار موثرتر و لذتبخشتر از انجام آن روی تمام آلت عمل کند. نکتهی مثبت دیگری که در مورد استفاده از بیحسکنندههای افشانهای وجود دارد این است که میتواند دوز آن را کنترل کرد. کسی که کاندوم تاخیری میخرد به اندازهی کسی که از اسپری استفاده میکند روی میزان استفادهی خودش کنترل ندارد.
اما باز هم نباید یکطرفه به قاضی رفت. چرا که استفاده از اسپری نیز معایب خود را دارد. برای مثال ممکن است افرادی باشند که از بو یا حسی که اسپری ایجاد میکند خوششان نیاید. از طرفی چون اسپری مستقیما روی سطح آلت تناسلی مرد ریخته میشود در صورتی که بعد از آن زوجین قصد به انجام سکس دهانی کنند، این عمل منجر به بیحسی دهان فرد موردنظر میشود که احساس خوشایندی نیست. در مواردی گزارش شده که این اتفاق در واژن و نقاط دیگر نیز رخ میدهد که وقتی ناخواسته باشد میتواند باعث ناخشنودی و حتی دلزدگی طرفین شود. به همین دلیل باید به هنگام استفاده از اسپری مراقب بود.
یک نکتهی فوقمهم که رعایت کردنش از اوجب واجبات است مرتبط به استفادهی همزمان از اسپری و کاندوم است. عدهای ممکن است ترجیح بدهند به هر دلیلی از کاندوم معمولی استفاده کنند اما قبل از آن روی آلت خود اسپری تاخیری نیز استفاده کنند. بسیاری از تولیدکنندههای کاندوم توصیهی اکید میکنند که از محصولاتشان همراه با اسپری استفاده نشود. در صورتی که قصد استفادهی هردوی آنها را داشتید دقت کنید که روی بستهبندی کاندوم درج شده باشد که برای استفادهی همزمان با اسپری تاخیری مناسب است. در نهایت انتخاب بین کاندوم و اسپری تاخیری یک انتخاب شخصی است که هرکس باید با توجه به معیارهای خودش تصمیم مناسب را اتخاذ کند.