میگو؛ خواص، فواید و کاربردها
میگو؛ خواص، فواید و کاربردها
راهنمای محتوا
میگو یکی از پرمصرف‌ترین انواع صدف است. این ماده کاملاً مغذی است و مقادیر زیادی از مواد مغذی خاص مانند ید را دارد، که در بسیاری از غذاهای دیگر وجود ندارد. از طرف دیگر، برخی افراد ادعا می‌کنند که میگو به دلیل دارا بودن کلسترول زیاد، ناسالم است.
علاوه بر این، معمولاً اعتقاد بر این است که میگوهایی که پرورش می‌یابند ممکن است در مقایسه با میگوی صید شده اثرات منفی بر سلامتی داشته باشند. با مقاله خواص و فواید میگو همراه باشید.
خاستگاه و زیست بوم میگو
میگو یک غذای دریایی پرطرفدار و گران قیمت در میان تمام ملت ها است که البته در شهر های بندری محبوبیت بیشتری دارد. میگو در اروپا ابتدا در ایتالیا و در آسیا در خاور دور مانند ژاپن برای آشپزی و به عنوان غذا استفاده شد.
خواص و فواید میگو
میگو دارای مشخصات تغذیه ای مفیدی است. از نظر کالری کاملاً کم است و فقط ۸۴ کالری در یک وعده ۳ اونسی (۸۵ گرمی) وجود دارد و هیچ نوع کربوهیدراتی ندارد. تقریباً ۹۰٪ کالری میگو از پروتئین و بقیه از چربی تأمین می‌شود.
علاوه بر این، حاوی بیش از ۲۰ ویتامین و مواد معدنی مختلف، از جمله ۵۰٪ نیاز روزانه شما به سلنیوم، است که می‌تواند به کاهش التهاب و تقویت سلامت قلب کمک کند. در اینجا یک مرور کلی بر مواد مغذی موجود در یک وعده ۸۵ گرمی میگو وجود دارد:
- کالری : ۸۴ گرم
- پروتئین: ۱۸ گرم
- سلنیوم: ۴۸ درصد از نیاز روزانه
- ویتامین B12: 21 درصد از نیاز روزانه
- آهن: ۱۵ درصد از نیاز روزانه
- فسفر: ۱۲ درصد از نیاز روزانه
- نیاسین: ۱۱درصد از نیاز روزانه
- روی : ۹ درصد از نیاز روزانه
- منیزیم: ۷درصد از نیاز روزانه
خواص میگو برای سلامتی بدن
میگو همچنین یکی از بهترین منابع غذایی حاوی ید است، ماده معدنی مهمی که بسیاری از افراد کمبود آن را دارند. برای عملکرد مناسب تیروئید و سلامت مغز ید مورد نیاز است. میگو علاوه بر آنتی اکسیدان های آستاگزانتین، که ممکن است از مزایای مختلف سلامتی برخوردار باشد، منبع خوبی از اسیدهای چرب امگا ۶ و امگا ۳ است.
- جلوگیری از ترک برداشتن پوست لب:
کمبود جدی آهن در بدن می‌تواند درصد زیادی از زیبایی شما را تحت تاثیر خود قرار بدهد. افرادی که آهن بسیار کمی در بدن خود دارند، پوست لب‌شان مدام ترک بر می‌دارد و در موارد خفیف‌تر، لب‌های آنها همیشه خونی است. هیچ کس دوست ندارد که پوست لب‌های خون‌آلودی داشته باشد. چرا که پوست لب کشیده و بی عیب و نقص، یکی از مهم‌ترین معیارهای زیبایی و سلامت روانشناختی است. میگو که یک غذای دریایی است، مقدار زیادی از آهن بدن را جبران می‌کند و از درصد آسیب‌پذیری پوست لب می‌کاهد. به همین خاطر می‌توتن دریافت که عصاره میگو همانند یک کرم مرطوب‌کننده عمیق برای پوست لب‌ها به شمار می‌رود. - جوان‌کننده پوست:
ترکیب منیزیم و روی در میگو به وفور پیدا می‌شود. این دو ترکیب، سهم زیادی در محو کردن خطوط کج و معوج اطراف لب و ناحیه ابرو دارند. اگر به طور مداوم میگو مصرف کنید و به چهره‌ی خودتان در یک دوره‌ی شش ماهه توجه کنید، متوجه می‌شوید که میگو همانند یک ماسک جوان‌کننده و ضدپیری بر روی پوست عمل کرده است و هیچ نوع اثرات منفی برای پوست ندارد. - شاداب‌کننده پوست‌های خسته و بی‌حال:
خیلی وقت‌ها شده که دیگر رمقی برای‌مان باقی نمانده است و می‌خواهیم که جان دوباره‌ای به پوست‌مان بدهیم. رژیم غذایی که میگو در آن گنجانده شده باشد، خبری از تیرگی و خستگی پوست نیست. این خاصیت میگو را مدیون مقدار زیاد فسفری هستیم که در آن وجود دارد. فسفری که در میگو وجود دارد، برای حذف برخی از جزئیات مشکلات سلامتی در نقش یک داروی قوی و مکمل عمل می‌کند. ضعف‌های عضلانی، بی‌حسی که در پوست زیر چشم داریم و حتی خستگی‌های عمیق پوست با میگو قابل التیام و درمان هستند که شما را از مراجعه به متخصص‌های پوست و زیبایی بی‌نیاز می‌کند. بنابراین، ارزش واقعی میگو چیزی بیشتر از آنچه است که برای آن پرداخت می‌کنیم. - میگو سرشار از کلسترول است:
یک وعده ۳ اونسی (۸۵ گرمی) حاوی ۱۶۶ میلی گرم کلسترول است. این تقریباً ۸۵٪ بیشتر از مقدار کلسترول موجود در انواع دیگر غذاهای دریایی، مانند ماهی تن است. بسیاری از مردم به دلیل باور بر افزایش کلسترول در خون، از غذاهایی که سرشار از کلسترول هستند می‌ترسند و مصرف نمی‌کنند. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که این موضوع در بیشتر افراد صدق نمی‌کند، زیرا فقط یک چهارم مردم به کلسترول رژیم غذایی واکنش نشان می‌دهند.
برای بقیه، کلسترول در رژیم غذایی فقط ممکن است تأثیر کمی بر سطح کلسترول خون داشته باشد. این به این دلیل است که بیشتر کلسترول موجود در خون توسط کبد شما تولید می‌شود و هنگامی که غذاهایی با کلسترول می‌خورید، کبد تولید کمتری می‌کند.
علاوه بر این، میگو دارای چندین ماده مغذی است که ممکن است در واقع سلامتی را تقویت کند، مانند اسیدهای چرب امگا ۳ و آنتی اکسیدان های آستاگزانتین.
یک مطالعه نشان داد بزرگسالانی که روزانه ۳۰۰ گرم میگو می‌خورند سطح کلسترول خوب خود را ۱۲٪ افزایش داده و تری گلیسیرید خود را ۱۳٪ کاهش می‌دهند. هر دوی اینها عوامل مهمی در کاهش خطر بیماری های قلبی هستند. مطالعه دیگری نشان داد که ۳۵۶ زن که به طور منظم از میگو استفاده می‌کنند، در مقایسه با کسانی که در رژیم های غذایی خود غذاهای دریایی ندارند، میزان تری گلیسیرید و فشار خون پایین تری دارند.
تحقیقات همچنین نشان داده است که افرادی که به طور منظم میگو مصرف می‌کنند، در مقایسه با افرادی که آن را نمی‌خورند، خطر کمتری برای بیماری قلبی دارند. - میگو حاوی آنتی اکسیدان است:
نوع اصلی آنتی اکسیدان در میگوها یک کاروتنوئید به نام آستاگزانتین است. آستاگزانتین در جلبک هایی است که توسط میگو مصرف می‌شود. به همین دلیل، میگو منبع اصلی آستاگزانتین است.
هنگامی که آستاگزانتین مصرف می‌کنید، ممکن است با جلوگیری از آسیب رساندن رادیکال های آزاد به سلول ها، از التهاب محافظت کنید. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که آستاگزانتین ممکن است به تقویت عروق کمک کند، که ممکن است خطر حملات قلبی را کاهش دهد.
همچنین ممکن است به افزایش سطح کلسترول خوب HDL، یک عامل مهم در سلامت قلب کمک کند. علاوه بر این، آستاگزانتین ممکن است برای سلامت مغز مفید باشد. خواص ضد التهابی آن ممکن است از آسیب به سلولهای مغزی شما جلوگیری کند که منجر به از دست دادن حافظه و بیماری های نورودژنراتیو مانند آلزایمر می‌شود.
عوارض جانبی مصرف میگو
همانطور که گفتیم میگو برخلاف اکثر غذاهای دریایی کلسترول بالایی دارد پس افرادی که دارای بیماری قلبی شدید یا کلسترول بالای خون هستند از زیاد خوردن میگو بهتر است اجتناب کنند. همچنین حساسیت های خاص یا آلرژی به غذای دریایی می تواند برای افرادی که میگو می خورند مشکل ساز شود.
متداول ترین عامل ایجاد حساسیت به میگو، تروپومیوزین است، پروتئینی که در میگو وجود دارد. سایر پروتئین های موجود در میگو که ممکن است باعث واکنش آلرژیک شوند عبارتند از: آرژنین کیناز و هموسیانین.
- علائم آلرژی میگو متفاوت است و ممکن است شامل گزگز دهان، مشکلات گوارشی، گرفتگی بینی یا واکنش های پوستی پس از خوردن آن باشد.
- برخی از افراد مبتلا به آلرژی میگو نیز ممکن است واکنش های آنافیلاکتیکی داشته باشند.
- این یک واکنش ناگهانی خطرناک است که در صورت عدم درمان سریع، می‌تواند در نهایت منجر به تشنج، بیهوشی و حتی مرگ شود.
- اگر به میگو حساسیت دارید، تنها راه جلوگیری از واکنش های آلرژیک پرهیز از خوردن آن است.
- در برخی موارد، حتی بخارات حاصل از پخت میگو نیز می‌توانند واکنش ایجاد کنند. بنابراین، مبتلایان به آلرژی میگو همچنین باید از شرایطی که ممکن است غیرمستقیم با آن در تماس قرار بگیرند اجتناب کنند.
نحوه انتخاب میگوی با کیفیت
انتخاب میگوی تازه و مرغوب که آلوده نباشد مهم است. هنگام خرید میگوی خام، از سالم بودن آنها اطمینان حاصل کنید. میگوی خام باید بویی “شبیه اقیانوس” داشته باشد. میگوهایی با بوی شبیه به آمونیاک به احتمال زیاد خراب شده و مصرف آن ایمن نیست. همچنین اطمینان حاصل کنید که میگوی پخته شده شما دارای بافتی سفت و سفید و با رنگ قرمز یا صورتی ملایم است.
خلاصه
میگو ممکن است فواید مختلفی برای سلامتی داشته باشد. میگو سرشار از چندین ویتامین و مواد معدنی و منبع غنی پروتئین است. خوردن میگو همچنین به دلیل داشتن اسیدهای چرب امگا ۳ و آنتی اکسیدان آستاگزانتین ممکن است باعث سلامت قلب و مغز شود.
اگرچه میگو دارای کلسترول بالایی است، اما تأثیر منفی بر سلامت قلب مشخص نشده است. خوردن میگو در واقع به کاهش سطح تری گلیسیرید و کلسترول “بد” شما کمک می‌کند. با وجود فواید میگو برای سلامتی، نگرانی هایی در مورد کیفیت میگوی پرورش یافته در مزرعه وجود دارد، مانند آلودگی احتمالی با آنتی بیوتیک ها.
با این وجود، اقدامات زیادی وجود دارد که می‌توانید برای اطمینان از دریافت میگوی با کیفیت، مانند خرید آن از تأمین کنندگان معتبر، انجام دهید. به طور کلی، میگو یک غذای سالم است که می‌تواند به خوبی در یک رژیم غذایی متعادل جای بگیرد.
